مسئله حضوری و غیابی بودن احکام ، با قانون جدید آیین دادرسی در مرحله رسیدگی بدوی مطرح نیست ، بلکه در مرحله تجدید نظر هم نوعی حکم غیابی پیش بینی شده است ؛ چنان که ماده (364)در این خصوص مقرر می دارد : « در مواردی که رای دادگاه تجدید نظر مبتنی بر محکومیت خوانده باشد و خوانده یا وکیل او در هیچ یک از مراحل دادرسی حاضر نبوده و لایحه دفاعیه و یا اعتراضیه هم نداده باشند ، رای دادگاه تجدید نظر ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ واقعی به محکوم علیه یا وکیل او قابل اعتراض و رسیدگی در همان دادگاه تجدید نظر می باشد ، رای صادرشده قطعی است .» البته قانونگذار وصف غیابی را برای حکم دادگاه تجدید نظر به کار نبرده است ؛ اما ، در هر حال قابل اعتراض ( واخواهی ) در دادگاه صادر کننده آن می باشد . در مرحله فرجام چنین عنوانی وجود ندارد . فرض قانون در مرحله نخستین این بوده است که ممکن است خوانده از طرح و رسیدگی به دعوا بی اطلاع و در یک چنین حالتی باید حکم غیابی باشد تا بتواند به آن اعتراض نماید و در مرحله تجدید نظر هم این فرض پیدا شده که درمرحله نخستین ، حکم علیه خواهان صادر شود ؛ در حالی که خوانده حضور نداشته و دفاعینکرده ، تجدید نظر خواه همان خواهان به مرحله بدوی باشد که حکمی در این مرحله به دست آورد که از حیث تجدید نظر خوانده ، غیابی است . در فرجام که به هر حال ، خوانده مرحله نخستین و تجدید نظر را پشت سر گذاشته و از آن وقوف یافته و به علت آگاهی طرفین دعوا به مرحله فرجام رسیدهاند ، دیگر موردی برای غیابی دانستن حکموجود ندارد ؛ چه آنکه اصولاً رسیدگی فرجامی در دیوان عالی کشور بدون حضور اصحاب دعوا صورت می گیرد ، مگر در موردی که شعبه رسیدگی کننده دیوان ، حضور آنان را لازم بداند .
توصیه میشود جهت تقدیم لوایح تخصصی واخواهی،تجدید نظر ، فرجام خواهی و غیر از دانش وکیل متخصص بهره ببرید. مهدی نیازی گرو. وکیل دادگستری و مشاور حقوقی تلفن 09154041865 . وکلای فرهیخته.
وکیل ، وکالت ، مشاوره حقوقی در مشهد...
برچسب : نویسنده : afarhikhte2a بازدید : 180